جودی اَتفیلد[۱] را از پیشگامان مطالعات فرهنگ مادی معاصر می‌دانند. او کار دانشگاهی خود را از رشته‌ «تاریخ طراحی» آغاز کرد که به زندگی طراحان بزرگ و تاریخ طراحی‌های بزرگ اختصاص داشت و هر دوی این حوزه‌ها تقریبا به طور کامل، متن گسترده‌تری را که بیشتر مردم در آن زندگی می‌کردند، نادیده می‌گرفتند. منظور از این متن، جهان کالاهایی است که مورد استفاده مردم بود. کتاب مهم اتفیلد با نام «اشیاء ناپرورده[۲]» به همراه مجموعه مطالعات نمونه‌ای دیگری که انجام داد باعث تغییر در تاریخچه طراحی شد به صورتی که روابط نزدیک بین جمعیت‌ها و اشکال و طراحی‌های معمولشان در فرهنگ مادی این جهانی، به موضوعی برای مطالعه تبدیل گشت. به عبارتی دیگر، این رویکرد را از یک بی‌توجهی کامل به مردم (در مقابل کسانی که طراح نامیده می‌شدند) به توجهی همدلانه به زندگی‌های معمولی تبدیل نمود. بنابراین، بیش از هر شخص دیگری، او می‌تواند از جهت تاسیس یک تاریخ طراحی معاصر جدید اعتبار یابد، تاریخی که به جای طبقه‌بندی به عنوان رشته حاشیه‌ای ضعیفی از هنر، قابلیت جلب موقعیتی احترام‌آمیز را ذیل علوم انسانی و اجتماعی دارد.

تز دکترای او درباره تاریخچه مبلمان بریتانیایی بود، خصوصا نوع خاصی از آن[۳] که پس از جنگ جهانی دوم کاملا رواج داشت. این کار او حاوی اکتشافات زیادی بود… به عنوان مثال نشان می‌داد که چه‌طور فروشندگان مبلمان دست‌ساز، کارهایشان را به عنوان نمونه‌هایی از اشکال صنعتی مدرن عرضه می‌کنند درحالی که فروشندگان مبلمان صنعتی‌، آن‌ها را به عنوان نمونه‌هایی از صنایع دستی قدیمی به فروش می‌رسانند و این بسته به درک آن‌ها از بازار، مورد تجدیدنظر قرار می‌گیرفت. اَتفیلد در انتخاب موضوعات مورد مطالعه خود بسیار جسورانه عمل می‌کرد. درحالی که سایر مورخان طراحی بر روی تصاویری از طراحی‌های مشهور کار می‌کردند او زمان خودش را به فرش‌های پرزدار، جعبه‌های کشودار میهمانی[۴] خالی اختصاص می‌داد. او در کارش با دقت و حساسیت، مفاهیمی چون جنسیت، طبقه و خانواده را مورد بحث قرار می‌داد و همچنین از خلال موضوعات روزمره، ذائقه و امیال متناقض عمومی را بررسی می‌کرد. این مطالعات او در کتاب « اشیاء ناپرورده» به اوج خودشان رسیدند که بهترین کتاب مقدماتی برای ژانر جدید مطالعات تاریخ طراحی محسوب شده و به طور کلی، پیشرفت بزرگی در مطالعات فرهنگ مادی است.

کتاب «بازنگری در سودمندی؛ نقش اخلاق در عمل طراحی»[۵] اثر دیگری از او و شامل مجموعه مقالاتی است که مفهوم سودمندی را تعریف و بازنگری می‌کنند. این کتاب می‌تواند معیاری برای در نظر گرفتن اخلاق در تاریخ طراحی معاصر باشد و شیوه‌هایی را برای رفع نگرانی‌های تصمیم‌گیران طراحی ارائه دهد.

کتاب «آوردن مدرنیته به خانه؛ نوشته‌هایی درباره طراحی مردمی و فرهنگ مادی[۶]» شامل مجموعه‌ای از مقالات او درباره محیط خانه است، جایی که دیگر به منزله یک فضای زنانه بی‌اهمیت رد نشده بلکه یکی از واحدهای اساسی فرهنگ انسانی است و ارزش زیادی در مطالعات جامعه دارد. نویسنده در این کتاب از طریق مطالعات موردی شخصی، از رویکردهای مختلفی، فرهنگ طراحی را نشان می‌دهد. این حوزه از تاریخ آموزش طراحی، نگاهی به طراحان در حال زوال صنایع دستی دارد، همچنین بر تغییرات فرش و مبلمان بر اثر صنعتی شدن و نیز بر مصرف‌کنندگانی که طراحی داخلی خانه‌شان را خودشان انجام می‌دهند متمرکز است و نشان می‎دهد که چه‌طور اشیاء روزمره ظاهرا بی‌اهمیتی مانند یک میز قهوه‌خوری، می‌توانند به عنوان نشانه‌ای از انتقال قدرت از تولید به مصرف، در یک لحظه تاریخی خاص در میانه قرن بیستم در نظر گرفته شوند و چه‌طور مصرف‌کنندگان از طریق انتخاب‌های مصرفی‌شان نظیر کالاها و مبلمان خانگی، با مدرنیته‌ای که زندگی‌شان را متحول ساخت، انطباق یافتند.

از مهمترین کتاب‌های او همان طور که پیشتر نیز اشاره شد « اشیاء ناپرورده؛ فرهنگ مادی زندگی روزمره[۷]» است. اشیاء چه معنایی دارند؟ آن‌ها چه چیزهایی را درباره مردم و جهان مادیشان می‌گویند؟ آیا تحقیقی در مورد دلیل اهمیت یافتن بالای چیزهای طبیعی‌ در جهان بسیار تکنولوژیکی که ما را در خود غرق می‌کند وجود دارد؟ این کتاب پیشگام، پلی بین طراحی و انسان‌شناسی می‌زند تا درک جدید و چالش‌برانگیزی از روابط بین انسان- شیء را در جهان معاصر به تصویر بکشد. او در این کتاب معتقد است که عمل مصرف کردن، تنها نقطه شروعی در زندگی اشیاء است. پس از آن، اشیاء تغییر شکل داده و با معانی جدیدی که منعکس‌کننده و بیانگر ما هستند غنی می‌گردند. تعریف رایج از طراحی، بین اشیاء مد روز و کاملا قابل رویت با مصنوعات معمولی‌ای که بی‌اهمیت تلقی می‌شوند، فرق قائل می‌شود. نویسنده از طریق مطالعات موردی انجام شده بر روی تولید مبلمان و نیز مد شدنشان و از مد افتادنشان، ارتباطات بین اشیاء، دوام و کم‌داومی ونیز بیان هویت را ردیابی می‌کند. ورای همه این‌ها او مادیت زندگی روزمره را در فضا، زمان و بدن نشان داده و برای اشیاء، گذاری را از مادیت به غیرمادیت (از بعد جسمانی به روحانی) به مرور زمان، پیشنهاد می‌دهد.

«تاریخ طراحی (به عنوان یک رشته علمی) و تاریخی درباره طراحی»[۸] عنوان کتاب دیگری از اوست که یک نقد نظری برای همه دانشجویان تاریخ طراحی محسوب می‌شود. «یک نگاه از درون؛ زن و طراحی»[۹] نیز نام کتاب دیگری از اَتفیلد است.

او همچنین در فصل ششم از کتاب «در خانه؛ یک انسان‌شناسی فضای خانگی» مقاله‌ای با عنوان «آوردن مدرنیته به خانه؛ نقشه باز در فضای خانگی انگلستان»[۱۰] دارد و در ان نشان می‌دهد از زمانی که دولت، عهده‌دار برنامه‌های مسکن شد تا محل اقامت بهتری برای خانواده‌های طبقه کارگر فراهم کند خانه‌های با نقشه باز، بنیان طرح‌های مسکن عمومی مدرن در بریتانیا شدند. شیوه‌های رد نقشه باز یا اصلاح و تغییر شکل آن‌ها پیش از آن که بخواهد در ادبیات طراحی مسکن جا بیفتد، نشان‌دهنده مشکلات تطبیق افراد با مدرنیزاسیون در زندگی روزمره است. مصرف‌کنندگان این فضاها از مشارکت‌کنندگان فعال در این فرآیند بودند. این یک واقعیت است که عدم استفاده و استقبال ساکنان از چنین خانه‌هایی که ظاهرا متناسب با ارزش‌های طراحی خوب ساخته شده بودند، شکستی برای معماری و طراحی محسوب می‌شود. این شکست مدرنیسم، نشان‌دهنده آنست که شیوه‌های ساکنان برای خلق فضاهای مردمی مدرن، بسیار متفاوت از نسخه‌های پیشرویی است که توسط طراحان آن‌ها، پیش‌بینی شده بود. در اینجا آنچه اهمیت دارد تفاوت بین بیان مردمی مدرنیته در زمینه «خانه» است، تفاوت نظر ساکنان با آنچه ایده‌آل‌های طراحان درباره خانه‌سازی‌های عمومی بود و نظر این قشر، بیان زیبایی از اصلاحات اجتماعی تلقی می‎شد که این بار در طراحی ظاهر شده است. فصل حاضر، این جریان و عکس‌العمل‌های افراد نسبت به آن را مورد بررسی قرار داده است.

از مهم‌ترین مقاله‌های اتفیلد همچنین می‌توان به «فرش پرزی در بریتانیا؛ ارتقاء از یک موقعیت طرد شده»[۱۱]، «طراحی به عنوان یک عمل نوگرایانه»[۱۲] و نیز «پرزرق و برق ولی کم‌محتوا» [۱۳] اشاره کرد.

منابع:

http://www.materialworldblog.com/2006/12/judy-attfield/

http://www.google.com/search?tbo=p&tbm=bks&q=inauthor:%22Judy+Attfield%22

Attfield J ,2006, “Bringing modernity home: open-plan in the British domestic interior”, in At Home: An Anthology of Domestic Space Ed. I Cieraad.

[۱] Judy Attfield

[۲] Wild Things

[۳] Utility furniture

[۴] cocktail cabinet

[۵] Utility reassessed: the role of ethics in the practice of design

[۶] Bringing Modernity Home: Writings on Popular Design and Material Culture

[۷] Wild things: the material culture of everyday life

[۸] Design History and the History of Design

[۹] A View from the Interior: Women & Design

[۱۰] Bringing Modernity Home: Open Plan in the British Domestic Interior, Judy Attfield

[۱۱] The tufted carpet in Britain: its rise from the bottom of the pile

[۱۲] Design as a practice of modernity

[۱۳] Kitsch