کرافت بیش از هر چیز به رابطه بین ادبیات و روانکاوی و نیز مسئله هویت علاقمند است و در کارهایش توجهی ویژه به دوره نوجوانی دارد. داستان‌های کودکان، فضای داخلی و بازنمایی آسیب روانی از دیگر حوزه‌های مورد علاقه او محسوب می‌شوند. او در دوره کارشناسی این دانشگاه، دوران کودکی و نوجوانی، جنون، فضای داخلی، ادبیات و فرهنگ ۱۹۶۰ و ۱۹۵۰ را تدریس می‌کند. بیشترِ پایان‌نامه‌های دکتری گذرانده شده با او در خصوص روانکاوی و بازیابی حافظه و همچنین همجنس‌گراترسی و ارتباطش با بحران ایدز است.
کرافت در کتاب «خانه ما: بازنمایی فضای خانگی در فرهنگ مدرن»، علاوه بر نوشتن مقدمه‌ای به همراه اسمیت با عنوان «فرهنگ و فضای خانگی» مقاله مفصلی نیز با عنوان «عمری با حسرت، پشت در اتاق خواب: فضای نوجوانی و ساخت‌های هویت‌های خصوصی» دارد. او در بخش چکیده این مقاله می‌نویسد:
«این مقاله، نقطه شروعی برای این گزاره است که نوجوانی، زمان پدیدار شدن مجموعه متنوعی از وابستگی‌های فضایی است، هم بین شخص با خانه و هم بین روان او و بدنش. در این جا بحث اتاق‌های خواب نوجوان، بیش از آن که به صورت تاریخی مطرح باشد به صورت موضوعی مطرح است و در درجه اول، تاکید بر مثال‌هایی از متون ادبی تولید شده در قرن ۲۰ است؛ به عنوان مثال رمان «خاطرات سری آدرین مول ۱۳¾ ساله» نوشته سو تانسند[۳]، «نامه‌های راشل» نوشته مارتین آمیس[۴] و «در جوانی، لذت است» نوشته دنتون ولچ[۵]. نویسندگان این کتاب‌ها نظریه روانکاوانه را به تصویر کشیده‌اند، به ویژه کار وینکات[۶] و ژولیا کریستوا[۷] . آن‌ها چگونگی و کجایی ظاهر شدن شخصیت‌ها را در چشم‌انداز اتاق خواب نوجوان، مطرح می‌کنند. بخش پایانی مقاله، با استفاده از یک خانه عروسکی، به عنوان مکانی بیش از اندازه درونی، ایده سوزان استوارت[۸] را با عنوان «خانه‌ای درون خانه» مطرح کرده و معنی لایه‌های چندگانه فضای درونی را در ارتباط با نوجوانی کشف می‌کند.»
کرافت، مقاله خود را با یکسان در نظر گرفتن درون و فضای درونی، آغاز کرده و می‌نویسد:
«در بیشتر داستان‌های آشنای ما درباره خانه، اتاق خواب نوجوان این چنین نمایان می‌شود: تاریک، به هم ریخته، صمیمی، غیرقابل دسترس، به عنوان مکانی کمی خنده‌دار و کمی ترسناک و همین به ما چیزهایی را درباره دوگانگی احساسی‌ای می‌گوید که مناسبات فرهنگی گسترده‌تر ما را با نوجوانی شکل می‌دهد. من در این مقاله از طریق مشاهده اتاق‌های خواب نوجوانی می‌خواهم برخی سوالات را بپرورانم درباره راه‌هایی که ما از فضای خانگی برای تایید خصوصی و عمومی یک جزء روانی «خودمانی» در زندگی‌مان استفاده می‌کنیم. در این جا تلاش برای گرد هم آوردن دو دلالت ضمنی مختلف از «درون» شاید بدیهی یا حتی بیخود به نظر برسد، دلالت‌هایی که سعی دارند «درون‌گرایی» فردیت نوجوان و فضای درونی اتاق خوابش را گرد هم بیاورند. من همچنین به این گرایش که فضای درونی خانگی را با فردیت درون شخص تلفیق می‌کند، توجه دارم. به این شیوه ما شاید بتوانیم برخی فرض‌هایمان را درباره ارتباط درون بدن با درون خانه‌هایمان مورد بازاندیشی قرار دهیم.»
در یادداشت بعدی، برخی ایده‌های محوری این مقاله او معرفی خواهند شد که ویژگی‌های اصلی اتاق نوجوان از نظر او هستند، ویژگی‌هایی که به درک بهتر این دوره از زندگی انسانی کمک کرده و برخی مفاهیم رایج در خصوص فضا را نیز بسط می‌دهند.
[۱] Jo Croft ایمیل شخصی او: J.S.Croft@ljmu.ac.uk
[۲] John Moores
[۳] – Susan Lillian “Sue” Townsend رمان‌نویس و نمایشنامه‌نویس انگلیسی متولد ۱۹۴۶است که به جهت نوشتن مجموعه رمان‌هایی پیرامون شخصیتی داستانی به نام Adrian Albert Mole شهرت دارد، رمان‌هایی که در قالب یک دفتر خاطرات نوشته شده‌اند و علاوه بر دنیای نوجوانان، اطلاعاتی را درباره روح زمانه انگلستان در دوره تاچر به خواننده می‌دهند. رمان مذکور نیز اولین کتاب این مجموعه بوده که در سال ۱۹۸۲ منتشر شد و مسئله اصلی آن، نوجوانی است که فکر می‌کند روشن‌فکر است. ماجراهای کتاب به شیوه‌ای طنزآمیز، سوءتعبیرهای مول از جهان اطرافش را به تصویر می‌کشد.
[۴] – Martin Louis Amis رمان‌نویس انگلیسی متولد ۱۹۴۹ است. در رمان مذکور او پسری ۱۹ ساله و بسیار باهوش بسیار حضور دارد که در دانشگاه آکسفورد پذیرفته شده اما پیش از آن سعی بر اغوای یک دختر زیبای آمریکایی به اسم راشل دارد ولی به دفعات، توسط او پس زده می‌شود تا رابطه بین آن‌ها شکل می‌گیرد.
[۵] – Maurice Denton Welch نویسنده و نقاش انگلیسی متولد ۱۹۱۵ است. رمان مذکور در سال ۱۹۴۵ منتشر شده و داستان مربوط به پسرک غمگین ۱۵ ساله‌ای به نام اورویل است که در یک مدرسه شبانه‌روزی زندگی می‌کند.
[۶] – Donald Woods Winnicott روانکاو انگلیسی متولد ۱۸۹۶ است که بیشتر با نظریه »روابط شیء» خود معروف است و کتاب‌های بسیاری از جمله «بازی و واقعیت» را نوشته است.
[۷] – Julia Kristeva یک فیلسوف و روانکاو و رمان‌نویس بلغاری- فرانسوی متولد ۱۹۴۱ است. او در یکی از کتاب‌هایش با عنوان «در اشتیاق» (on longing) ذیل فصل مربوط به مینیاتورها، بحثی درباره خانه‌های عروسکی (dollhouse) کرده است.
[۸] – Susan Stewart، شاعر آمریکایی و منتقد ادبی متولد ۱۹۵۲
منبع:
Craft, Jo, 2006,”A Life of Longing Behind the Bedroom Door: Adolescent Space and Makings of Private Identity”, in, Our House: The Representation of Domestic Space in Modern Culture, Amsterdam – New York: Rodop, pp 209-225